ตก ร่วง หล่น หลุด ล้ม หกล้ม หก

ตก

1. ก. พลัดลง, หล่นลง, เช่น ตกบันได ตกต้นไม้
2. ก. ไหลลง, หยดลงมา, เช่น ฝนตก

ร่วง

1. ก. หลุดออกและตกลง เช่น น้ำตาร่วง ใบไม้ร่วง ถูกชกฟันร่วง

หลุด

1. ก. ออกจากที่ที่ติดอยู่ เช่น พลอยหลุดจากsetting (ring)หัวแหวน

ล้ม

1. ก. กิริยาที่ตั้งอยู่แล้วlean onเอนลงหรือspan, stretch outทอดลงถึงพื้นหรือcollapseทลายลง เช่น ต้นไม้ล้ม ล้มตัวลงนอน ตึกล้ม

หกล้ม

1. ก. ล้มลง, subside, slump, collapseทรุดตัวลงเพราะเสียability to stand on its ownการทรงตัว

หก

1. ก. อาการที่ส่วนupper part, superiorเบื้องสูงของร่างกาย ของภาชนะ หรือของสิ่งใดสิ่งหนึ่งlean, slant downเอียงลง pour downเทลง quicklyในทันใดจากที่เดิม เช่น หกต่ำหกสูง น้ำหก ข้าวหก, by extension, implicationโดยปริยายเรียกอาการเช่นนั้น เช่น กระดานหก